9 years and still counting...

Jonkie S, 16 jaar

Oke, dit wordt zo'n blogpost waardoor mijn vriend weer van die heerlijke opmerkingen zal krijgen. Op zijn werk, van zijn vrienden. Ja ja, hij zit onder de plak hoor. Not!  Want ja, af en toe krijg ik opeens een vraag of opmerking en dan denk ik: aaaah meneertje, jij leest dus ook soms stiekem mee op de blog van ''het vriendinnetje van''.

Maar nu to the point, want daar gaat het nu niet om. Het gaat erom dat ik even een kleine ode wil brengen aan die vent van mij. Ja mensen, we zijn vandaag 9 jaar samen. En ja mensen, we hebben het nog steeds heel erg leuk. En nee mensen, na 9 jaar wordt het niet saai. En nee mensen, ik wil geen andere kerel. Ik wil die van mij. Geloof me, als ik hem niet leuk had gevonden was ik echt niet mijn hele puber- en studententijd bij dezelfde jongen gebleven.

Lieve, lieve S. Ik ben gek op jou. Ik ben gek op je blauw ogen en je krullen. Ik ben gek op je gedrevenheid en je wil om hard te werken en zoveel mogelijk uit het leven te halen. Ik ben gek op je oplettendheid. Hoe je altijd direct doorhebt als ik even niet lekker in mijn vel zit. Hoe je dan op zo'n heerlijke jongens manier alles voor me relativeert en de grootste problemen opeens inniminie laat lijken.

Ik vind het bijzonder hoe we samen meer dan 30 reisjes hebben gemaakt, hoe we elkaar vrij hebben gelaten, hoe we samen ons eerste huisje kregen en allebei onze eerste baan. Hoe we samen volwassen zijn geworden en daar nog steeds mee bezig zijn. Met vallen en opstaan en elkaar dan omhoog helpen als de een iets harder valt dan de ander.  

Iedereen mag het weten: I love you en hopelijk zitten wij over 60 jaar samen tevreden en gerimpeld naast elkaar in een stoel, terugkijkend op een geweldig leven. We staan pas aan het begin en het is nu al zo mooi!

Oke en laat die collega's en vrienden nu maar grapjes maken. I don't care. Wij hebben elkaar! 

Zoet he?! ;)

P.S. Ik heb al vaak vragen gekregen over mijn vriend. Hopelijk zijn jullie hiermee even verzadigd geraakt, want vriendlief houdt er niet zo van om in de spotlights te staan. Mochten jullie na dit stukje nog steeds vragen hebben, dan kan dat in de comments, ik zal ze ook daar beantwoorden. Daarna gaat the boyfriend op mijn blog weer een beetje terug naar de achtergrond ;)